Radość zdobywania

Niestety nie jest ona bardzo trudna a u mnie wręcz
nieosiągalna

Jakie jutro człowiek za młodu zbuduje,
to potem narzeka albo się raduje...

Ja to lepsze sobie zbudowałem i mam to co chciałem.
Bardzo fajne mini. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłej niedzieli :)

Tak Ronaldzie, ja umiem się cieszyć z tego co mam i
proszę Stwórcę, by nie było gorzej. Serdecznie
pozdrawiam :)

A ja bym napisała - najpierw zdobywamy, to, czego
pragniemy skrycie, lecz czy drugą czynność wcielić w
życie potraficie?
Ja potrafię doceniać to co mam i cieszyć się z
drobiazgów, tylko szkoda, że mam zbyt mały wpływ np.
na moje bezpieczeństwo, mimo że wzięłam udział w
referendum, ale niestety nie każdy myśli poważnie o
tym, co jest ważne...
Niektórzy nawet nie umieją wyciągać wniosków z
historii, i nie potrafią odróżnić zła od dobra.
Pozdrawiam.

PS
Bardzo interesujący link.

Witam,

bardzo zasadnicze - podstawowe pytanie w temacie
życiowych pryncypiów/+/.

Godna skrócona forma w stosunku do zawartych
treści...(jak sądzę...)

Pozdrawiam.

Zaczynam dzien od usmechu i pizytywnego myslenia.
Pozdrawiam ;)

Bardzo często raczej po zdobyciu tego, co chcemy, to
szybko zaczynamy się do tego przyzwyczajać i szukamy
czegoś nowego. Pozdrawiam Serdecznie +++

Ja potrafię cieszyć się nawet drobnostkami ;)
Pozdrawiam Rolandzie :)

Czym jestem starsza, to bardziej cieszy mnie to, co
mam. Pozdrawiam serdecznie:)

ja umiem się cieszyć.

Potrafimy się i cieszyć, może niezbyt długo, ale ...
nowe cele...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia

Rzeczywiście umiejętność cieszenia się życiem jest
słabiej rozpowszechniona.
I jeszcze drobna uwaga: "Czy TĘ drugą czynność". "Tą"
jako biernik od "ta" jest dopuszczalne jedynie w
języku mówionym.

Rzeczywiscie dobre pytanie, to sztuka cieszyc sie
(dlugo) osiagnieciami.
A 'pogon' za nimi? jak ktos ma taka potrzebe...

Pozdrawiam. :)

Jeden goni za następnymi celami, zdobyczami, inny
spoczywa na laurach. Życie.