W RAJU
Samotne serce w śród drzew
Spokojnym krokiem przemierza
Gałązki, kołysząc ptasi śpiew
Skłaniają się ku niebu.
A liście, delikatnie pieszczą słuch
Tworząc pieśń dla raju
Wietrzyk mknący za plecami tuż tuż
Sprawia nam miłośc urodzaju.
I krok za krokiem przemierza czas
Razem w otoczeniu ze sobą
Szum lasu, ptaków śpiew
Tworzą nam życie na nowo.
W swej samotności pragnienie
Przemierza wspólną drogę
W duszy, z czystym powietrzem
Przezwyciężajmy trwogę.
Źródłem miłości stajemy się dla siebie
W raju, wiecznej młodości życia
Gdzie płonie ognisko, przeznaczeni w
niebie
Z płomienia , jesteśmy samotną iskrą.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.