Rak
Na dnie rzeki stary rak,
Znalazł statku zgniły wrak,
Pływał nim kapitan hak,
Lecz przewrócił się na wznak.
Rak na pokład wlazł przez bak,
Chciał popływać nim, ot tak,
Szarpał wrak za watersztag,
Lecz nie ruszył nim, bo jak?
Wszystkie raki zwołał rak,
I przemówił do nich tak;
„Wyznaczymy nowy szlak,
Teraz jam kapitan hak!”
Raki więc na raka znak,
Weszły tyłem w tatarak,
Wyciągnęły wrak za hak,
I do dzisiaj chodzą wspak.
A tymczasem stary rak,
Wypchnął w morze zgniły wrak,
Wpłynął tam gdzie wody brak,
Rozbił statek w drobny mak.
autor
Bodas
Dodano: 2019-02-26 01:35:50
Ten wiersz przeczytano 1623 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Dobre ćwiczenie dla wymowy i przyjemny wierszyk :)
pozdrawiam
No i piękna kontynuacja zwierzątkowa :)
Dobre! Pozdrawiam :)))
Fajny monorym :)
Dzieciaki, czytając, ucieszą się na pewno.
Pozdrawiam.
Bardzo fajny wierszyk. Miłego dnia:)
Niezły rak. Pozdrawiam.
Oj Bodas-ie, Oj Michale!
Nie dasz mi odpoczac wcale
Jak nie rak, to inne zwierze
Skad sie w Tobie pomysl bierze?
Ubawiles mnie, ze hej. Dzieki. :)