Rakieta

Chmurne niebo przeszył snop
Iskier szczerozłoty
Z kani ostał miodny drop
W most już przeszły płoty
Koi serce, cieszy wzrok
W zamku Swentoroga
Skąd rozprasza władny mrok
Świecy zwierzchność sroga
Płomień drąży szlak
Starowiecznych lak
Nie lża doń tyłem się odwracać
Niesie w darze mak
Gdy okrętu wrak
Do nadbrzeża wiedzie bzy
Nad kośćmi słychać cudny śpiew
Wśród paleniska szkieł
Gdzie popioły gniazd gęsta zrosi krew
Płosząc dur ludzkich mgieł
Piaszczyste się łączą już
Przepaście na wznak
Z miriadem wszechsolnych wzgórz
Rozdziela je ptak
Co feniksem zowie się
Ogień w żyłach jego
Tańczy rocka, czyści pnie
Gaju pociętego
Zali tak już dzieje się
Że słoneczne zwady
Palić muszą mrozem ćmę
By w blask żenąć sady
Ogień puszcza w ruch
Ikarowy puch
Wieńczy snem latające statki
Kształci skrzydła much
Z wieloświetlnych cuch
Dobyć ma nowy dzień
We wszelkiej chyży wiada, że
Nie lża mu nigdy paść
Miotły idą w żar, kądy pieśń o cle
Bagiennym szepce maść
Tłoczona z gron winnych, co
Naczynia wśród zórz
Porosły gliniane dno
Dąb wznosi moc róż

autor

Kropla1220

Napisany: 2021-03-04 Dodano: 2021-03-04 17:13:49

Ten wiersz przeczytano 1085 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie