Realia mojej okrutnej szkoły

Melania...tak nalegałaś:))

stałam sama na końcu korytarza
jeszcze tu byłam,ostatnia
wszyscy już wyszli
pożegnali tę szkołę
ale ja nie umiałam

weszłam do naszej sali
ściągnęłam gazętkę
zasunęłam krzesła
i wyszłam za
innymi

teraz w ogromnym tłoku
przepycham się do kolejnej sali
na kolejną, siódmą już lekcję
zmęczona,rozdrażniona
słyszę bardzo głośny dzwonek na lekcję

siedzę i nie słyszę co mówi nauczyciel
czekam
i wreszcie dzwonek
przeciskam się do szatni
i jak co dnia dochodzę tam ostatnia

spokojnie się ubieram
i wychodzę
nareszcie wolna
od zgiełku i krzyku
idę do domu

realia mojej szkoły
tak okrutnie wymagającej
a jednak jestem tu
co dnia

na tłocznych malutkich korytarzach
w niewielkich klasach
wśród innych uczniów
i znów się przywiążę
do mojej szkoły

a potem odejdę.....

23:20 pm 30.12.2007.

autor

demolka

Napisany: 2007-12-30 Dodano: 2007-12-30 23:56:15

Ten wiersz przeczytano 771 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Szkoła

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie