Recepta na trwałość
Dziś prawdziwych rycerzy już nie ma*,
ale słowem walczących jest wielu.
Gdy utworzyć chcesz życia poemat,
swoim piórem zachwyć, przyjacielu.
Walcz o serce niewiasty - uśpione.
Fraz tkliwością rozmroź wiosną duszę.
Otul pięknem metafor, spragnioną.
Poprzez wersy, po wierność wyruszaj.
Bój o wieczność tocz poeto, dla niej.
Inwersjami jak miód pokaż klasę.
Anaforą umacniaj przesłanie.
Rozbudź, zdobądź, jedyny, na zawsze.
*parafraza
Komentarze (41)
Z podobaniem na tak
człowieka do człowieka przyciągają słowa... ale czyny
powodują że zostaje on na dłużej lub odchodzi..
... słowo jest początkiem czynów. pozdrawiam
fajnie napisane.
Dobra recepta, świetnie napisana.
Pozdrawiam serdecznie :)
Niestety do miłości nie zmusimy, a fałszywej nie życzę
nikomu. Trwanie przy kimś tylko z przyzwyczajenie nie
przyniesie zadowolenia. Pozdrawiam serdecznie.
Pomyślności:)
Wiersz ładny, może to recepta na zdobycie, ale receptą
na trwałość są tylko czyny. Pozdrawiam.
Pięknie napisałaś
Ciepło
Ale pragnienia sobie a życie życiem i... największy w
tym ambaras, żeby dwoje chciała naraz.
Życzę spełnienia, Rozalio:)
Super!
Pozdrawiam
Skorzystam z recepty;)
Ślicznie:)*
Szkoda ze ludzie coraz mniej wrażliwi na słowo są...
W poezji wszystko mozliwe
W zyciu troche gorzej:)
Recepta wspaniala, oby dzieki
Niej odrodziła się Rycerzy Chwala
Poezyja wspaniala
Pozdrawiam Rozalko