Receptor
Jeden zmysł, by ciepło
Jeden zmysł, by słodycz
Jeden zmysł, by jasno
Jeden zmysł, by cicho
I tak idąc przez planszę,
przestawiasz pionki,
kulminacja życia,
Ale nic nie odczuje tego,
gdy umierasz...
autor
trawy_sznur
Dodano: 2007-01-08 13:26:19
Ten wiersz przeczytano 814 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.