Refleksja
Refleksja serca to zmora dla umysłu
Refleksja duszy to jest ciała wróg
i cisza bezwzględna spieniona z wysoka
to błysk pokoju wśród krzyku dróg
Desperacja pamięci trwa nad rzeźbą
istnienia
nic nie minie tylko oddali się gdzieś
krajobraz wieczny wspomnień i
przekleństw
to trwała postać, to gwiezdna rzeź
Im myślisz więcej tym bardziej cię boli
bo wiedza zabija, lecz utrwala sens
i prawdę przybliża wśród tańców z
niewoli
nad progiem w olśnienie z wilgotnych rzęs
Komentarze (8)
Rozmyślania nad przeszłością, nad sensem tego, co
miało miejsce. Ciekawie.
Ciekawe myśli tu zawarte, do przetrawienia.
Piękna poezja, piękne przesłanie.Doskonała treść z
głębią myślową.Całość dopracowana należycie i
subtelnie.
Super! Tylko ostatni wers - "z olśnieniem" lub "w
olśnieniu" że się tak wymądrzę podejrzewając
literówkę. I jeszcze raz by zatrzeć wrażenie - super!
Ładny wiersz.Ciekawe metafory. Wiersz czyta się lekko
i rytmicznie.Forma wiersza dobra.Ciekawa puenta.
Treść ok, ale forma wymaga dopracowania...
Bardzo udana refleksja. Pozdrawiam
mądra refleksja, a myslenie może boleć...