Relacje DM XXXIII Kundel
Relacje DM Odsłona XXXIII "Kundel"
chciał w darze złożyć siebie
odprawiono go wraz z nim
kocha dalej choć dostrzega iluzję
i oddycha powietrzem dla dzieci
szalony w myśleniu bez lęku
okrutny bo kocha cały
nikczemnik zamiast marzyć żyje
w występku wolności bycia sobą
skazany na brak akceptacji
zdolny do prawdy choć błądzi
kogo stać na jego miłość
podeptanie masek w tańcu
Komentarze (13)
Owszem , to pewna prawda , miłość jest bezcenna , lecz
bywa nieodwzajemniona , lub nieodgadniona.
Pozdrawiam serdecznie:)
Jeżeli kochamy akceptujemy "kundelka" jak rasowego.
Kundelek potrafi się odwdzięczyć, ale tak często się
zdarza, że biegają przucone, a jednak gotowe znów się
zadomowić, gdy okazać im serce, Wszyscy pragniemy
miłości, chociaż nie zawsze trwa wiecznie. Boimi się
zranień i zakładamy maski.
Dobry obrazek poezją malowany...a może to i galeria?
odrzucona miłość boli...
Wymowny.............
Daje do myślenia. Myślę:)))
cóz żadne zycie nie jest łatwe...a odrzucenie boli
zawsze...
smutny wiersz, skłania do refleksji... myślę, że
słońce dla niego też zaświeci...pozdrawiam :)
trudny wiersz ale życie kundla nie jest łatwe ...
jak zawsze "I understand," życiowy, prawdziwy i dobry.
Pozdrawiam serdecznie:))
ma w sobie żal bo nazywanie kundlem to jakby
odrzucenie takim jakim jest Dramatyczny w wymowie bo
człowiek nie jest ideałem Wymowny Pozdrowienia ciepłe
Przenośnia głęboka, czasami czujemy się jak te kundle,
przynajmniej takie jest moje rozumowanie,
pozdrawiam:):):)
On kocha, kocha, ale kto pokocha go ?