Retrospekcja
Dzień deszczem znów zalany,
Na szybach spływa kropla łzy.
Otulony nutką mych wspomnień,
Wyrzucam z pamięci tamte dni.
Obłok błękitnego nieba
Pokryły już czarne chmury,
Do zbolałych, gorzkich słów
-Do tamtego nieba,tamtych snów
-Wracać już nie trzeba
Kiedy powraca goryczy ból.
Znów kiedyś spadnie deszcz
I łzy rosić będą policzki.
Tamto się skończyło-Wiesz?
Zaginęły spacerów uliczki.
I czasem tylko wiatr,
Bądz pies czy kot przypomni,
O tym,że żyłem tu
I co zostało dziś ..po mnie.
Słońce oświetli smutną twarz,
Osuszy od łez moje oczy.
Kartki kalendarza pożółci czas,
A mnie już dziś-nic nie ...zaskoczy.
autor
Piotrek40
Dodano: 2008-01-18 16:12:13
Ten wiersz przeczytano 631 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Moze deszcz Cie troche ocuci.Zmyje zle wspomnienia i
pozwoli uwierzyc w zaskakujaca nowa
znajomosc.Pesymistyczny,ale ladnie napisany wiersz.
to tylko nam sie wydaje ze juz nic nas nie
zaskoczy...a przeciez nieodgadnione sa sciezki
losu...wiec wszystko co dobre jeszcze przed
tobą...tylko sie usmiechnij i skoncz już z
"zaloba"..........a wiesz...mnie tez trochę nosi jak
pada deszcz...:-)
Dlaczego tak pesymistycznie podchodzisz do życia? -
podmiocie liryczny,oczywiście. Przecież najpiękniejsze
jest to,czego jeszcze nie znamy...co dopiero ma się
zdarzyć. A gdzie podziała się Twoja wiara?
A wiesz babcia Cię zaskoczy, bowiem przepowie Ci, że
za kilka dni uśmiechniesz się szeroko aż na mile trzy
i wszystko wróci do normy.
szkoda..skończyło się ale deszcz jest i znów spotkacie
się Smutny ale bardzo piękny bo tęsknota jest Dobry!
co tu tak smutkiem powialo PIotrus? Gdzie te uczucia i
ten ogromny zapal...Nie martw sie,. wszystko bedzie
dobrze:)
pełen melancholii i smutku wiersz, podoba mi się,
przemawia do mnie dzisiaj
Piotr co było nie wróci ale może nowa miłosc Cie
zaskoczy.
chodzić w czasie deszczu bez parasola to wszystkie złe
wspomnienia z nas obmyje,a i łezka się kroplą deszcu
pomylic może,ale napewno potem będzie słonko i
oświetli twoją smutną buzię na której bedzie gościł
już zawsze uśmiech...