ROGALIK

Pyszniutki rogalik kochany malutki
leży samotnie na ladzie smutniutki
,,w czym jestem gorszy od innych rogali
czy one więcej mąki dostały?”
Zakrzywia minkę i bardziej się chowa
,,zbyt rumienisty czy mało barczysty?
może po prostu całkiem nie tak…”
Lecz ma dwa końce posypki w sam raz
,,więc nikt mnie nie kupi i nie zje ze smakiem?”
Martwił się mały smutny gagatek
,,może za drogi – lecz ceny nie zmienię
nie nadgryziony to też się cenię…”
Uchodziła tak miłość radość i nadzieja
Rogal czekając doszedł do zera
Użalał się bardziej zamykał się w sobie
Kurczył i kurczył aż zaschnął jak kamień.

autor

nicol

Napisany: 2007-01-31 Dodano: 2007-02-01 18:30:23

Ten wiersz przeczytano 4040 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie