rogata dusza
dusza ubrana w sny piękna choć rogata
pełna radosnych uniesień i w dobro
bogata
do drzwi głucho zamkniętych dobić się nie
może
uchyl choćby judasza, wśliźnie się w
pokorze
i gdyby do twych nóg ugiąć się zechciała
rogatość swą wytępi, spójrz już
spokorniała
przytul wyciszoną, niech tobą się
nacieszy
przestanie po świecie hulać i i nie będzie
grzeszyć
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2006-12-02 09:43:23
Ten wiersz przeczytano 1676 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.