Rosną mi skrzydła

Kupuję.
Ma Pani chyba tę samą przypadłość, jak i ja.
Często pisałem bezpośrednio na portal. Szlif następuje
potem, długo i długo. Często dopiero przy składzie
tomiku.
W utworze, z założenia nierymowanym, trafił się
przypadkowy niepełny rym GWIAZD - LAT. To mnie trochę
razi.
Ale niech się wypowiedzą inni.

Ptak z uszkodzonym skrzydłem nie pofrunie,
dziecko zanim wejdzie w dorosłość, niejeden upadek
zaliczy, kalecząc kolana, siniaków nie zliczy ale to
pozwoli mu ostrożniej stąpać po ziemi...
Serdecznie pozdrawiam z podobaniem jak dla mnie
refleksyjnego wiersza.

Byłem mały to chodziłem do babci się bawić. Miała
młode kaczątka. Wziąłem sobie jedno i usnąłem na nim
na kanapie. udusiło się. Kiedy wstałem babcia grzebiąc
pogrzebaczem w kuchni powiedziała że jak będziesz złym
człowiekiem diabeł weźmie Cię do piekła (nie wiem co
to ma wspólnego z wierszem ale mi się przypomniało).
Pozdrawiam Ewa

śmierć to tylko kolejny krok
w nowe.....
coś w tym jest
pozdrawiam

Bardzo, bardzo...
Gdzie się Poetko podziewasz?
Pozdrawiam najmilej.

Świetny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie :)

trudno się dorasta kiedy człowiek podszyty jest
strachem

Wspaniały wiersz.

Z nieśmiałości i niepewności można się oswobodzić.
Wówczas poczuje się, że rosną nam skrzydła. Pozdrawiam
serdecznie. Spokojnej nocki:)

Msz żadna śmierć nie jest bajkowa,
warto myśleć o życiu, warto o nie walczyć i cieszyć
się z jego każdego, bezcennego dnia.
Pozdrawiam Ewo serdecznie, życząc dużo zdrowia i
pozytywnej energii peelce :)