z równo ważenie
..taki sobie dzień usiadł właśnie wierszem o ...
mąci czasoprzestrzeń obecność
z nagła głośna niepohamowana
harmonia cienia i światła
zjawiasz się by wśród zawirowań
zamieszkać ciało z ciała pojawia się
błyskiem byłem jestem
od dzisiaj na zawsze cieniem
ciepłym krajobrazem wpisanym chwilą
migawką pór roku
zaznaczasz wyznaczasz prowadzisz
sobie znaną drogą ponad wiem mam
świadomość ulotność
zaprogramowani by być ponad mieć
nie posiadamy sito własności puste
choć pełne po brzegi
z krzykiem zataczamy krąg istnienia
płaczem ścieląc drogi samotni lecz
...nie sami
Komentarze (10)
"Samotna, ale nie sama"
Samotnosc w tlumie, to juz depresja.
Dobry wiersz, podoba sie.
Pozdrawiam.
ciekawa refleksja ...samotni lecz nie sami ...to dziś
taki stan bardzo częsty wśród nas ;-)
pozdrawiam - bardzo ładny wiersz:-)
o tak! - samotni lecz nie sami - dziękuję za
komentarze ;-)=
Samotni lecz nie sami, dziś wszystko jest ulotne,
tracimy bardzo ważne cechy które teraz nasz gubią.
Bardzo dobrze ukazuje to, twój wiersz. Pozdrawiam
serdecznie:-)
Z przyjemnością czytam, ostatnie trzy wersy jednak
zatrzymały...
czasem tak jest, mamy przy sobie osobę
bardzo bliską, jednak serce jest
gdzie indziej, ciągle widzi tą zamgloną postać i
pragnie jej...
:)
Serdecznie pozdrawiam, dziękuję!
Ciekawy wiersz.Bardzo na TAK:)
Pozdrawiam.
dziękuję... za wspólne rozmyślanie
Ciekawe przemyślenia.Pozdrawiam:)
ciekawa refleksja
Czasoprzestrzeń lubi mącić nam w głowach. Podoba mi
się ten wiersz.