Rozbrykane myśli
Dla wszystkich bejowiczów
urodziły się z wodospadu szumem
w kroplach rosy rozbrykane myśli
chciały łączyć serce z rozumem
w leśnym runie uczucie wyśnić
zaglądały gwiazdom do okien
księżycowi wysrebrzały drogę
wysyłały hen w słońce wysoko
marzeniami wypełnioną pirogę
aż sfrunęły na białą kartę
czarnych liter nicią pajęczą
tak jak skrzydła motyli barwne
w strofach wierszy teraz dźwięczą
tymi słowami chcę podziękować za Wasze wspaniałe wiersze i komentarze, które mi przesyłacie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.