roziskrzył się grudzień
roziskrzył się grudzień
w tobie i we mnie
mijają ludzie
jak dni - na daremnie
gaśnie choinka
i iskry w oczach
już pusto w skrzynkach
i szadź na płotach
w niektórych oknach
tylko mróz błyszczy
grudzień precz pognał
marzen nie ziścił
autor
enigmayic
Dodano: 2011-12-19 13:33:01
Ten wiersz przeczytano 524 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Początek radosny, jakże inny od zakończenia. A
styczeń? może styczeń będzie bardziej łaskawy? a może
jeszcze później? a może mamy marzenia dla samego
"mienia"?
Bardzo ładny, melancholijny wiersz...Wesołych Świąt i
Bożego błogosławieństwa życzę na nadchodzące Święta i
pozdrawiam serdecznie...
Ja jednak życzę, jeśli nie w grudniu to z przyjściem
Nowego Roku ziszczenia tego, co w sercu się rozsiadło
:)
Bardzo ładny wiersz. Dobrze się go czyta. Rymy
zgrabnie dopasowane.
mmmm... piękny klimat, mimo, że smutny
Jeszcze nas grudzień ma czym zaskoczyć! Pozdrawiam!