Rozkołysanka

Wszystko przemija, zwłaszcza przemijanie:
kochanie moje - przeminie kochanie!
Nie kochaj mnie tak, bo miłość też minie
i wiń mnie teraz - wina się przewinie,
świat się przekręci, bo dzisiaj się kręci,
a skoro jest śmierć - nie będzie już śmierci.
Jeśli nie będzie, to będzie wciąż będzie,
z nas nie łabędzi dwa białe łabędzie,
gdzie nas nie było, tam czeka nas bycie -
w zmierzch popłyniemy, co znaczy o świcie
soplem zimowym w wiosenny bez czarny
moim milczeniem i twoimi łzami.

- Tak ci się ciszę, tak noce przychylam,
jakbym był kiedyś... jakbyś kiedyś była.

autor

Yellow Submarine

Napisany: 2013-06-09 Dodano: 2013-06-09 10:45:10

Ten wiersz przeczytano 1843 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Sonet Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie