Rozkołysanka

Kołysze refleksyjnie ta niezwykła poezja. Pozdrawiam

pozwoliłam sobie, troszkę przeredagować mój komentarz
i zamieścić... :)

hmmm...refleksja i miłość
często wiele mają wspólnego

Lubię takie zabawy słowem! Wiersz super! Pozdrawiam
:))

Witam, Joanno :)

Piękny wiersz, metafizyczna kołysanka.
Witaj. :) Nie byłam pewna, czy to Ty, ale teraz już
mam jasność sytuacji. Cieszę się, że tu jesteś. :)

Podoba mi się ten wiersz - gra słów:)

Serdecznie Państwu dziękuję za tak przychylne
czytanie! Jednak liryka wiecznie młoda i modna :) Co
zresztą bardzo mnie cieszy, jako że sam ją uwielbiam.

Grusz-ela - Twój wiersz świetny i śmiało może być
samodzielnym utworem :)
Misiaala - "tak ci się ciszę" zlewa się w "tak ciszę
ciszę" dając dodatkowe znaczenie. Fakt, że słuchając z
boku ciężko wychwycić takie niuanse, zwłaszcza jeśli
pierwszy raz ma się do czynienia z jakimś zwrotem.

Świetna gra słów, zabawa, która wciąga w głębsze
refleksje. Super wiersz. Pozdrawiam :)

ciekawy, podoba:)

Doskonała gra słów, świetnie się czyta Twój sonet.

super!

dodatek:

w parach paradoksy - chociaż życie mija,
mijając na drodze raczy nie omijać.
aktu przemijania nie pomińmy ciszą
ciszyć się mi przyjdzie; póki słyszę - cieszyć.

za winy nie wińmy, nie karmmy karami ,
do bytu (nie zbytku) w tym byciu dotrwajmy,
gdzie śmierci nie będzie - tam ona za nami.
paradoks jak para ulotni się z łzami.

o mieniu mniemanie też mnie nie ominie,
gdy niczym się stanę to mienie też minie.
więc cieszmy się, ciszmy, bo było - nie było -
przemijać, nie minąć - choć chwilkę, a miło.

Ciekawe przemyślenia.
:)

Rewelacyjne to ciszenie się! Perełka!
Cały wiersz wciąga w grę słów, która jest nie tylko
grą - jest głęboką refleksją, zadumą... Oj, nie każdy
tak potrafi bawić się plastycznością naszego języka.
Pięknie!