rozliczenie
zadumo siądź ze mną w skupieniu
z cierniem podobnym igieł tysiącu
pozwól wypłakać się memu sumieniu
by mogło spokojnie ulecieć ku słońcu
tam znajdzie obłok tylko dla siebie
saldo uczynki grzechy rozliczone
myśli zbłąkane zostawi w niebie
i wróci do mnie czyste rozgrzeszone
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2006-04-13 09:26:00
Ten wiersz przeczytano 567 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.