ROZMOWA
Już nie powtórzy się rozmowa
niedokończona nienazwana
pobladły i ucichły słowa
zmieszane w zgiełku kawiarnianym
Pośród zazdrosnych ludzkich oczu
siebie dla siebie wybralismy
i kilka słodkich kropel szczęscia
z amfory żrcia wypiliśmy
teraz już nic nie pozostało
prócz świadomości która boli
że los nas złączył i rozdzielił
nie dając szansy z nim się zgodzić
autor
zmoooora23
Dodano: 2009-04-08 00:01:10
Ten wiersz przeczytano 537 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wiersz poruszający. Pewnych zdarzeń nie możemy cofnąć,
a biegu wypadków odwrócić. Jesteśmy zbyt słabi.
Pozostajemy ze "świadomością, która boli". Rozstanie,
żal, bezradność.
Ładny, nic dodać nic ująć. Plusik.
Szansa może i była, ale emocje często przeszkadzają ją
dostrzec. Wiersz wymowny. Popraw literówkę w 8 wersie
Wiersz życiowy. Niestety los jednych łączy innych
rozdziela.
To naprawdę piękne warte polecenia prawie każdy może z
tym się utożsamić i przeżywać go na swój sposób choć
jest twardy ale chyba w tym jego urok.plus ode mnie
Wiersz pełen życiowych treści. Pozdrawiam
Już nie powtórzy się rozmowa -smutna prawda,pozdrawiam
wszak "nigdy nie wejdziesz 2 x do tej samej rzeki"
prawda. pozdrawiam ciepło :)