Rozpacz

Rozpaczy ma droga
W sukni wyblakłej
Tyś jak zima - sroga

Bez wytchnienia
Bez oddechu
Katusze na wieczność
- Ból i cierpienie

A gdy wyciągam dłoń
Opuszkami palców sukni dotykam
Otula mnie śmiertelna woń
I czuję, że... - zanikam

Nie potrafię się wydostać
Z rąk twych nieludzkich
Zadaniom, które stawiasz
- Nie umiem sprostać

W tych chwilach tak krótkich
O bezlitosna!
Moim życiem się zabawiasz
A ja chcę uciec!
Wyrwać się zza twoich krat
Cieszyć się życiem
Po prostu - śmiać
A nie...
...Płakać...

autor

Lady in red

Dodano: 2007-01-05 15:59:03

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie