A rozsądek nie istnieje

Ciągle jedno mnie przeraża,
że ten niby mądry świat,
tak na wszystko się obraża,
w okna wstawia rzędy krat.

A rozsądek sobie płynie,
nurt leniwy brzegi pieści.
Wnet w zakolach gdzieś zaginie,
tam szalony wir umieści.

Jednak groza mnie przeraża,
czemu świat ma nas obrażać,
dotąd był nam niczym brat,
dziś jest więcej bratnich strat.

A rozsądek jakiś niemy,
brzegi pieści nurt leniwy.
Już nie widać jak toniemy,
kto jest bardziej sprawiedliwy.

A rozsądek nic nie widzi,
mógłby światu dać nadzieję.
Tylko sobie z krzywdy szydzi,
kiedy rzeki nurt szaleje…

autor

Grand

Napisany: 2022-05-28 Dodano: 2022-05-28 09:43:44

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie