Rozstanie

Wiedzieć Ci trzeba,
Iż życie to nie święto, nie niedziela.
Zawsze szczerość była najważniejsza
Choć tym razem nie jest najprzyjemniejsza.
Z Tobą chcę się rozstać,
Jednak myślami pozostać.
Kontakt utrzymywać,
Gdzieś na imprezach się stykać.
Nie wiem już sama jak to opisać...

Wiedz, że i mnie ogrania żal
Gdyż nie będziemy wybierać wspólnych sal.
Agaty i Piotrusia też nie będzie,
A te imiona prześladować mnie będą wszędzie.
Promyczek-wiedziałam, że przywiązanie się jest złe,
Po rozstaniach nic nie wychodzi na dobre.
Przeżyłam z Tobą 4 miesiące wspaniałe.
Ach te góry niezapomniane!
Wspomnień dużo, sytuacji wiele
Jak ta chociażby z 6 lipca w poranną niedzielę.

Kolejne kolczyki mi nic nie dadzą...
Jak Twoje uczucia sobie z tym poradzą...?!
Nie chcę Ci już w życiu przeszkadzać...
Cierpieć będziesz zapewne...
A moje słowa pocieszenia będę mało skuteczne...
Bo cóż Ci rzec mogę...???

Dla mnie włosów nie ścinałeś,
Mojej mamy się “słuchałeś”.
Humory moje znosiłeś,
Nad morzem zawsze mi towarzyszyłeś.
Wielu rzeczy nauczyłeś,
Marzenia o dozgonnej miłości urzeczywistniłeś.

Tak bardzo podobni-
A jednocześnie samotni.
Takie jest moje zdanie-
Przepraszam Cię “kochanie”

I tak to było-dzięki Tomkowi,o Tomku i dla Tomka ;(

autor

mała MI

Napisany: 2006-10-04 Dodano: 2007-02-25 17:20:47

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie