Rozterka Nusi
natury spokój najwyższy
gdy po czułym pocałunku wtuliwszy się w
mocne ramiona
usypia ze szczęściem na twarzy
ona
orzeł i reszka jedna moneta i jednej idei
pieniądz
wartości swojej mocna gdy stała
zbudowana ufnością jak granitowa potężna
skała
my
przez huraganów wichry i deszcze
sążniste
na przekór ludziom i świata podszeptom
trwamy oboje w jednej monecie - my
nieśmiertelni
jak odradzające się wiosną liście
powiedz mi proszę kochanko miła ,
co cię raduje i stwarza twe szczęście,
uczony szybko pojmę kontury tej wiedzy
tajemnej
by móc cię wspierać zawsze w twej
rozterce
i jednym ciałem będą już oboje
złączeni losem i miłością wielką on cichy
domator
i ona ze swoją rozterką.
Komentarze (1)
Ładny.Pozdrawiam.