Róży kwiat
Jesteś samotnym róży kwiatem
Cierpienie wśród cierni Twym światem
Wciąż tęsknisz samotnymi nocami
Wciąż płaczesz rosy kroplami
Ranne Twe serce nie chce więcej kochać
Nie chce już cierpieć i nie chce
szlochać
Wciąż wzdychasz do księżyca
Wciąż smutek zdobi Twe lica
Jesteś smutnym aniołem na Ziemi
Twe życie szarością się mieni
Pozostają Ci tylko marzenia
Tylko one Ci pomogą jako wspomnienia
Jesteś czarnym aniołem bez twarzy
Zwyczajne życie Ci się marzy
Lecz nigdy nie będzie Ci ono dane
Nigdy Twe serce nie będzie kochane
Łzami szklanymi odrywasz się od świata
Wśród cierni szukasz właściwego kata
Ty go pokochasz, on Cię zgładzi
Lecz uwierz nie wszyscy są ku temu radzi
Komentarze (3)
Fajny wiersz.. a nick jeszcze fajniejszy.. twoje
dzieło bardzo mi się podoba, nie potrafie wyrazić
słowami jak mi się podoba.. super.. Pozdrawiam
( ja również składam wyrazy uznania za nick ;> ) a
wiersz....ma swój klimat, odmalowany chłodnymi
barwami....mimo to pełen emocji. i udane, bardzo udane
zakończenie:) oby tak dalej:)
coś Ty z tym kwiatem powyprawiał? Nick masz
nadzyczajny..a tak witam szatanka.. w dodatku Poetę
wśród niezwyczajnych ludzi.