Rzeczywistość
Chłodny wietrzyk już zawiewa
rozpadał się deszcz i śnieg
na niebie księżyc smutny ziewa
do snu ukołysać mnie chce.
W kominku ogień ciepły płonie
mi marzy się cudowny sen
wtulam się do podusi swojej
luna kołysankę zaśpiewać chce.
Nuci cichutko miłe słowa
o przyjaźni, która wiecznie trwa
kwiatach, słońcu i polach
śpij dziewczyno, bo już czas.
Błękitna planeta cię obudzi
ty rozmarzona, miłości chcesz
lecz rzeczywistość twoja wróci
i piękna bajka skończy się.
autor
Ola
Dodano: 2013-11-25 00:51:07
Ten wiersz przeczytano 2128 razy
Oddanych głosów: 62
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
szkoda ... tak pięknie śniłaś...a tu rzeczywistość i
inna bajka:-)
pozdrawiam - miłego dnia :-)
Bo czesto bajka konczy sie ze snem,pozdrawiam
serdecznie
Bajka nie może trwać życie całe,
chociaż się kończy, za to morałem!
Pozdrawiam!
Dobranoc Janie:):).
Śpij sobie spokojnie i marz o miłości,
budzik Cię przywoła do rzeczywistości!
Pozdrawiam, Olu.