....rzewne zmierzchu...

Pochwalona godzina zmierzchu, gdy jesteś obok,
rozmodlona chwila milczenia, gdy jestem z tobą.
Gdy składamy ręce w modlitwie litanii słów miłości,
wznieśmy ramiona dziękczynnie unosząc pieśń radości.

I wznosi się, płynie nieba pogodnego śpiewanką,
tłumi łkające rozpacze - jest znachorką,
leczy rany, zmywając je ciepłym deszczem,
zmierzchem rozczulonym okrywa, liścia szelestem.

Wiatr trąca struny horyzontu żalem rozedrgane,
i nuci...nie patrz smutkiem, nie patrz w dale...
Rozwiera niebo parasol szczęścia tkany srebrem,
już na zawsze przy mnie będziesz, w sercu jesteś.

Jesteś- dżdżu kroplą, chwalną pieśnią, myślą tułaczą,
szarą dalą, słońca obliczem, oczami, które płaczą
czułością, jesteś godziną, co smutkiem uderza
i cząstką codziennego wieczornego pacierza.

......a rozdarte serce....wciąż czeka...czeka... ......na radość.....na łzę we łzach.....

autor

a-co

Napisany: 2007-04-27 Dodano: 2007-04-27 08:35:31

Ten wiersz przeczytano 647 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie