Samotna wśród ludzi
samotność sama w sobie nie jest zła, najgorsze jest w niej to, że nie mamy siły wyjść do ludzi....
Samotna wśród ludzi
Harmider dziecięcych wrzasków
Muzyka z lat dziewięćdziesiątych
Chętnie bym płakała
Lecz coś mi zabrania
Samotna wśród ludzi
Do nikogo się przytulić
Nie ma komu spojrzeć w oczy
Nie ma komu się wypłakać
Nie ma kto uleczyć ran
Samotna wśród ludzi
W swej śmieszności zagubiona
Zatrzaśnięta w klatce z nicością
Bezradnością, bezmyśleniem,
bezwładnością
Spojrzeć bym Ci chciała w oczy jeszcze
raz
Samotna wśród ludzi
Bo Ciebie tu nie ma
A miałeś być
Więc ja czekam
Skrzypku...
autor
pijana_wiatrem
Dodano: 2009-01-25 17:41:36
Ten wiersz przeczytano 700 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Czuć się samotną wśród ludzi to przykre ale jak to
mówią z wiarą i nadzieja raźniej-pozdrawiam!
warto czekać choćby w samotności .Pozdrawiam
Szczery wiersz...i to właśnie czuć czytając go...
Urzekło mnie ostatnie słowo..."skrzypku"... koniec
subtelny w swym smutku.