Samotne drzewo
Rosło samotne drzewo
Choć blisko lasu
Wiatr zrywał jego listki ulotne
Łamał gałęzie od czasu do czasu
Drzewa w lesie głośno szumiały
Gałęziami swymi kołysały
A ono stało tak samotnie
zrzucając liście na jesień smutnie
Na wiosnę wypuszczało na nowo pąki
lecz były one bladsze od koloru łąki
Aż uschło dnia pewnego
Nie mając przyjaciela swego...
autor
Basik1
Dodano: 2008-04-10 20:09:10
Ten wiersz przeczytano 4574 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo ladne porownanie bo przeciez drzewo ma dusze
jak czlowiek... wiec potrzebuje bratniej. Ciekawy
wiersz
Zupełnie jak w życiu człowieka, życie w samotności
jest bez sensu, potrzebni są przyjaciele, otoczenie
ludzi, bo w samotności się usycha. Bardzo ładny
wiersz.
Bardzo dobre porównanie. Masz rację, człowiek nie może
być sam. Ciekawy wiersz.