samotni
W ogniu jesieni
Liściach szaty natury
Pełnych naszych oczu nadziei
Jęki serc zakochanych skwery
Śpiew samotnych brzmi
Łkając cicho w czasie
Burza w ich oczach grzmi
Użalają się nad swym losem
Tylko klucz gęsi im towarzyszy
Układając się w strzałę Amora
Wskazując im drogę do ich duszy
Krzycząc ze przyjdzie i na nich pora
autor
nauel
Dodano: 2006-10-16 09:04:28
Ten wiersz przeczytano 443 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.