Samotność
Zamykam oczy, odlatuję w mrok. Zamykam serce, by nie kochać. Odchodzę w dal, gdzie nie odnajdzie mnie nikt. Gdzie nikt mnie więcej nie spotka.
Zamykam oczy, odlatuję w mrok. Zamykam serce, by nie kochać. Odchodzę w dal, gdzie nie odnajdzie mnie nikt. Gdzie nikt mnie więcej nie spotka.
Komentarze (6)
I CO Z TYM ZROBIĆ ? JAK ZROZUMIEĆ SAMEGO SIEBIE !
POZDRAWIAM.
Z treści wynika, że samotność wyboru. Jestem
przekonana, że tylko w wierszu. Pozdrawiam i więcej
życia w wiersze!
PIĘKNE. Rozumiem, iż chcesz powiedzieć, że ludzie Cię
drażnią. Pozdrawiam.
Zawsze będziesz spotkana ...choćby w snach.Pozdrawiam
Tytuł jest samotność, a treść wiersza oddaje
bardziej... śmierć. Opisuje jako nieodwracalne coś, co
przecież może być tylko chwilowe. Nie szkodzi tak
pisać, ale przestań tak myśleć! Wierszydło właściwie
za krótkie i nieforemne, żeby mieć w ogóle co oceniać.
Intuicja, a dlaczego się tak zamykasz. Żyj dziewczyno,
korzystaj z życia ile się da.Póżniej może być za
póżno.Wybacz bezpośredniość, Pozdrawiam:)