Samotność
Moja Samotność..
mieszka we mnie
błądzi moimi ścieżkami
stara cicha i zmęczona
Jednak czasami się budzi
wraca z dalekiej podróży.
Zagląda w moje okna.
Przegląda się we łzach,które nie wyschły
dotyka pękających strun rozpaczy
woła śpiące nieutulone nadzieje
I krzyczy!? i cierpi!?
skulona w kąciku..
Moja SAMOTNOŚĆ jest samotna.
Błądzi w labiryncie niemocy.
Senna i spokojna zamyka oczy. zabiera
uśmiech.
Moja samotność boli.
w spojrzeniu ukochanych oczu
w ciszy tęsknoty
w każdym oddechu bezsennej nocy
Spogląda w głębie moich oczu
i zaprasza mnie do tańca
biorę ją w objęcia ,choć wcale jej nie
kocham.
Komentarze (11)
dziękuję za wszystkie opinie pozdrawiam
Smutny wiersz, wzruszający,pozdrowienia.
Najtrudniej być samotnym wśród ludzi.
Pozdrawiam
ja cale życie jestem sam dobrze to rozumiem pozdrawiam
Wiem co to samotność, bardzo mi się podoba, pozdrawiam
cieplutko
Ciekawie wyrażona samotność.
Podwójne kropeczki chyba nie do końca przemyślane...
Pozdrawiam i życzę powodzenia
Witaj na Beju :) wiersz smutkiem płynie w tańcu
bezradności bo to trudne chwile życia ale takich
koleżanek tu więcej i razem spróbujemy załagodzić Twój
ból.Pozdrawiam.
Troszeczkę warto tekst "przeczyścić", przede wszystkim
z niepotrzebnych wielokropków i niektórych zaimków
na przykład piszesz:
"Spogląda w głębie moich oczu
i zaprasza mnie do tańca"
->
Spogląda w głębie moich oczu
i zaprasza do tańca
- drugi zaimek jest niepotrzebnym dopowiedzeniem.
Ale wiersz ładny, nostalgiczny z dobrą, choć gorzką
pointą!
ps. zaimki w wierszach piszemy małą literą
Pozdrawiam :)
Z samotnością źle, wiem coś o tym. Witam i pozdrawiam
ciepło :)
Dobry przekaz wiersza! samotność boli! zgadzam się z
tym!
miło Cię powitać na Beju! Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj na Beju. Przekaz wiersza głęboki, smutny.
Przekaz samotności i zagubienia. Proponuję poczytać
układ wierszy, trochę pokasować przecinków i nadać
wierszowi formę. Początki trudne, ale niech peela się
nie zniechęca. Pozdrawiam