Samotność
Samotna tak
jak liść na drzewie
nikomu niepotrzebna
takie moje wspomnienie
Jakże ono realne
takie prawdziwe
ludzie na mnie patrzą lecz mnie nie
widzą
Słyszą lecz mnie nie słuchają
Poruszam się miedzy nimi jak duch
jak szara postać pośród tłumu
nie wiem czy ktoś mnie jeszcze
potrzebuje?
czy ktoś uczuciem obdaruje ?
autor
Wioletta Więckowska
Dodano: 2014-12-05 18:22:25
Ten wiersz przeczytano 1174 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
smutno, ale miej nadzieję* pozdrawiam
Bardzo osobisty wiersz,oby nadeszły lepsze
dni.Pozdrawiam serdecznie:)
Uśmiechaj się często do siebie i do ludzi, nie
przejmuj się prawdziwych przyjaciół poznasz po
odwzajemnionych miłych uśmiechach:))) Pozdrawiam
ciepło :))
jak człowiek sam idzie chodnikiem i sie cieszy
to biorą go za wariata - ja jak siedzę przy
maszynie często popadam w zamyślenie i uśmiecham sie
sama do siebie a inni mnie obserwują i zadają
pytania zz czego ja sie takcie się hee
Więc zarażajmy ludzi mądrością taką co płynie do nas
radością
dzięki wszystkim takie rzeczy przychodzą mi
właśnie kiedy stoję na przystanku jest zimno ,
szaro i nikt do nikogo sie nie odzywa - w pracy
wszyscy zajęci wpatrzeni w maszyny - jak idzie sie
chodnikiem - gdy człowiek się rozgląda można
zauważyć ze ludzie sie tylko mijają
Bardzo życiowy i smutny wiersz zarazem.Tak bywa,że się
czujemy samotni,nawet w tłumie,ale zawsze to się może
zmienić,wystarczy bardziej otworzyć się na
ludzi,starać się nawiązać jakieś przyjaźnie poza
wirtualne,a potrzebnym też jest się zawsze,może
swojemu dziecku,siostrze,bratu,sąsiadowi,czy nawet
tym,co czytają Twoje wiersze.
Pozdrawiam Cię Wioletko serdecznie i życzę więcej
optymizmu i wiary w siebie:)
My potrzebujemy Ciebie, Twoich myśli i słów, a Ty na
pewno jesteś potrzebna komuś w potrzebie. Rozejrzyj
się i otwórz na innych, a zobaczysz, że jesteś
niezastąpiona. Pozdrawiam serdecznie :)))
Chlebem jest miłość z pieca wspólnego co wiecej
trzeba?
..miłośc8 bliźniego
Też często doznaje takiego odczucia, ze ludzie patrza
a nie widza słuchaja a nie słyszą. To jest nagminne,
każdy skupiony na sobie, na swoim ja. Wiersz wydaje
sie pokazywac autentyczne odczucia, nic wydumanego
dlatego mi sie podoba.
Kiedy miłość między nimi nic im więcej nie potrzeba:)
Wystarczy wtedy do życia wzajemny widok oczu i choćby
z masłem kromka chleba:)
Na wszystko przyjdzie czas. Pozdrawiam.
Sotek - no nie wiem czy samotność we dwoje też
jest dobra - niby masz ta osoba a jakby jej nie
ma obok ciebie - tzw obojętność
Samotność może być piękna ale tylko we dwoje. Życzę
takiej:)Życiowy wiersz, z pewnością wielu może się z
nim utożsamić. Pozdrawiam:)
Hermes33 ty to potrafisz poprawić humorek :)