Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Samotność

Jeden z pierwszych moich wierszy. Lata 1980.

Na miedzy wśród łanów zbóż,
samotnie rośnie grusza.
Dziwnego w tym powie ktoś cóż?
Mnie jednak widok ten wzrusza.

Zaraz też myśl ta mnie dręczy.
Któż ją posadził i po co?
Czemu to drzewo się męczy?
W upalny dzień i mroźną nocą.

Nikt jej owoców nie pieści.
Na niczyjej rośnie glebie.
W głowie mi się nie mieści,
żyć tak skazanym na siebie.

A ona, z wielką pokorą,
dzień po dniu znosi tak trudy.
Skąd w niej te siły się biorą,
w okrutnym świecie ułudy.

By rozwiać swoją wątpliwość
spytałem się o to rolnika.
Ten mruknął pod nosem mać psiakość,
toć panie ta gruszka jest dzika...

autor

Okoń

Dodano: 2023-11-26 12:36:04
Ten wiersz przeczytano 657 razy
Oddanych głosów: 21
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (18)

Mgiełka028 Mgiełka028

Pieknie, plastycznie i poetycko.. Milego dnia :)

mariat mariat

Dzika grusza szczęśliwsza od wielu z rodowodem, bo
nikt ją nie puszcza przodem, jest wolna i zawsze
gotowa na promień słoneczka. Od dziecka.

andreas andreas

"Mało widziały, dużo wiedzą
grusze Maćkowe, drzemiące nad miedzą." - Sztaudynger

Ładny wiersz.

Pozdro.

Maciek.J Maciek.J

puenta przedniej marki

Larisa Larisa

Piękny!

Serdeczności przesyłam

Kri Kri

Bardzo często właśnie tak postrzegane są osoby
samotne,

pozdrawiam serdecznie:)

Kropla47 Kropla47

Cieplutko pozdrawiam i uśmiech zostawiam:) Ładny
wiersz.

krzemanka krzemanka

Dołączam do czytelników, którym wiersz przypadł do
gustu. Miłego dnia:)

anna anna

Kiedyś takie grusze na miedzach były częstym widokiem.
Nawet jadłam z nich owoce tzw. pluskiewki.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Bardzo się podoba. Pięknie, poetycko
Z tą gruszą niejeden człowiek mógłby się utożsamić...
Ale w końcu jesteśmy, jak ona, częścią przyrody.


Pozdrawiam.

Halszka M Halszka M

Poruszające spojrzenie na samotność poprzez pryzmat
gruszy rosnącej w trudnych warunkach.

Ten wiersz potwierdza, że jako poeta masz szczególną
wrażliwość, zdolność obserwacji otaczającego świata i
umiesz to pięknie przekazać.

Cieplutko pozdrawiam :)

Zosiak Zosiak

Ładny wiersz.
Pozdrawiam :)

JerzyZ JerzyZ

Zasługą Poety jest dostrzeganie spraw, obok których
inni przechodzą obojętnie.

JoViSkA JoViSkA

Poruszający wiersz skłania do głębokiej
refleksji...Pozdrawiam Okoniu :)

BordoBlues BordoBlues

Dzikością gruszy
wiersz mnie poruszył.
Nastrój i klimat
złamał i trzyma.

Pozdrowionka :):)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »