Samotność

Na dziewięć dzielona jest piekłem
Dla mych nadziei na przyszłość
W każdym celu tego słowa mieszczę się ja
I nie zostanę uwolniona.

*
Na dwa dzielona jest drugą cząstką mego życia
Poniewiera sie i znika.
Zacierają się ślady, imiona
W każdej mej cząstce odzywa się ona.

*
jak jedna całośc zżera mnie
Rozbrzmiewają myśli jak kusza
Skacze z miejsca na miejsce
Odzywają się instynkty, a to wzrusza.

*
Tak we mnie dżemie samotność.
Nazywa się burza.
Rozszalała, ale po wewnętrznym jej huku...
Nastane spokój...
Nieprzenikniona dusza.

autor

...spełnione marzenia...

Dodano: 2005-10-07 13:10:19

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie