Samotność
Cierpimy, Chcemy kochać,a nas nikt nie kocha...
Samotni w domach
w pokojach,
zamknięci w ciszy
cieniu,
Myśli niespokojne.
Leżąc na łożu
przytulając poduszkę
myślami krzycząc,wołając.
Przyjdź!
i przytul mnie.
Zmień moje życie
zostań w nim na zawsze,
bym mógł Cię kochać,
by myśli
smutkiem przepełnione nie były.
Cierpi dusza samotna
gdy nikt,
do niej nie woła.
Tak bardzo jej trzeba,
miłego głosu by spokój przywołać.
Ile jeszcze?
Tych samotnych dni...
serce nasze znieś musi.
Czy jest miłość dla nas?
Gdzie ona jest?
Spraw panie łaskawy
niech los życie odmieni,
zniszcz z ziemi samotność,cierpienie
nie chcemy być sami
każdy pragnie kochać.
I być kochanym...
Cierpimy-i za co?
autor
Cameleo
Dodano: 2008-07-29 17:13:40
Ten wiersz przeczytano 465 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Apel, hymn, modlitwa, samotność nie jest wskazana
nikomu. Determinacja samotnych tylko jest w stanie
zmienić ten stan rzeczy
wiersz a raczej wołanie o pomoc pięknie napisany ,
dużo w nim wiary...patrz uwarznie a zrozumiesz to
czego nie widzisz słuchaj a usłyszysz idź a znajdziesz
to czego tak bardzo pragniesz.......i niedostrzegawszy
tego...dlaczego człowieka tak mało widzi rozumie i
szuka czegoś co może od dawna posiadać w swoich rękach
a przez ból strach tak po prostu wypuszcza to ze
swoich ramion....wtedy szczęście jest ulotne
powodzenia cameleo..patrz w serce...a odnajdziesz
właśćiwą drogę.
Wiersz dramatyczny w wymowie raczej. Jasne, że
pragniemy miłości, bo ona napędza życie.