samotność i smutek
Gdy jestem samotna
jak drzewo
pośrodku łąki
chcę porozmawiać
"mówię do siebie"
a słucha mnie wiatr
nie jest mi źle
Lecz jeśli jestem jak drzewo
pośrodku lasu
gdzie pełno "przyjaciół"
to
nie mam się do kogo odezwać
jest mi źle
bo nikt nie ma czasu
goni za słońcem
nie myśli o mnie
i moich małych gałązkach
Samotne drzewo wśród innych drzew
smutne niepewne małe drzewko..
Poniżone przez cały świat
ostrożnie patrzące w przyszłość
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.