W samotności

Lubię samotność
Choć to ucieczka od świata
Przez ludzi wrogo spostrzegana
Jako wada
Ciemną stroną życia nazywana

Lubię samotność
Bo samotność to cisza
A nikt tak jak cisza nie wysłucha grzesznika
Nie skrytykuje
Nie wyśmieje
Wysłucha do końca
A w odpowiedzi
Wysyła głęboko
Do duszy wnętrza

Lubię samotność
Bo towarzystwo w nadmiarze
Krzywdzi nieświadomie
Nieświadomie obrazi
Samotnością się szczycę
Bo to wielka sztuka
Rozmawiać z samym sobą
I tym samym Boga w sobie szukać...

autor

TaZła28

Dodano: 2010-06-30 08:32:31

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie