z samotnością pod rękę

Gdzieś wśród zadyszanego tłumu

Jest taki kwiat co pachnie zimą

Kwiat jest kobietą o zielonych oczach

I długich hebanowych włosach

Idzie powoli a myśli jej czeszą czas

Pod rękę spaceruje z nią samotność

Mają wiele tematów do rozmów

Mijają obcych przechodniów

Z uśmiechem, który jest zaczarowany

I blaskiem w oczach nieopanowanym

Nie pytam jej imienia

spoglądam tylko w lustro

Nie pytam czemu i jak

Po prostu zamknęłam w sobie świat

W ciszy jest muzyka

A moje serce..

Wystukuje cicho rytm

autor

fajter26

Napisany: 2008-10-05 Dodano: 2008-10-06 00:18:01

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie