Samotność/Sztuka

BÓG/SAMOTNOŚĆ/ŚMIERĆ/UPADEK = SZTUKA.

```
O SZTUCE.
Sztuka to płacz w ciemności, mrok w wierszach
To krzyk, co gubi się w ciszy nocy
To rany serca, co krwawią na płótnie
To łzy, co toną w oceanie bólu

Sztuka to ucieczka, cień w rzece czasu
To sen o raju, co topi się w piekle
To nadzieja, zdeptana jak marchewka
Zawsze umiera, jak ostatni oddech

Sztuka to piękno zrodzone z grzechu
To prawda, co kłuje jak cierń w dłoni
To miłość, co dusi jak dym trujący
W dziele mroku, bólu, zamyka się krzyk.

```
O SAMOTNOŚCI, WŚRÓD LUDZI.
Jestem w tłumie cieni, ale czuję się samotny,
Głosy wiatru niosą lament mojej duszy.
Ponure echo w sercu, jak kamień ciężki,
Wśród mas ludzkich, a jednak oddzielony.

Jestem w tłumie, ale czuję się samotny,
Światło latarni gasnące w oparach rozpaczy.
Zawieszony między światami, jak duch blady,
W otoczeniu ludzi, lecz jak obcy w mroku.

Jestem w tłumie tańczących cieni, a serce martwe,
Śmiechy toną w oceanie żalu i zazdrości.
Patrzę na szczęście, jak obraz utracony,
W moim świecie tłumu, ja – stracony.

Jestem w tłumie dni, ale czuję się samotny,
Czas jak struga tnąca życie, krwawię w milczeniu.
Czy kiedyś zapomnę o tej samotności tkwiącej,
W mej duszy zaklętej, w tłumie utraconej?
```

autor

Ozzy Perpurl

Napisany: 2023-12-21 Dodano: 2023-12-22 00:00:04

Ten wiersz przeczytano 347 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie