Samotny
Na zapełnienie mojej pustki znalazła
się nareszcie okazja!
Swoje uczciwe, szczere i przede
wszystkim
piękne uczucia oddałem w ręce człowieka,
do którego nic nie czuję. Po prostu
chciałem się do kogoś przytulić, poczuć
ciepło serca.
Coraz bardziej czuję, że moja samotność
strasznie mi dokucza.
Już nie szukam ukojenia w fizyczności -
chcę trzeźwo myśleć!
autor
Derealizacja
Dodano: 2005-01-31 19:37:28
Ten wiersz przeczytano 463 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.