Samotny Chłopiec

Dla tych co polegli w czasie działań wojennych drugiej wojny światowej...

Biedny chłopczyna nocą podążał z karabinem w ręku w czarny kąt się wkąsał
Patrząc przed siebie widział wielki ucisk, śmierć bliskich i ludzi otrutych
Serce choć małe w piekło rzucone i całe zostało ze smutku spalone

Matka zginęła ,ojciec pochowany nikt mu nie pozostał tak mile widziany
Zobaczył Niemca ,wymierzył dobrze, wystrzelił pocisk ,który nigdy nie dotrze…
………………& #8230;……………&# 8230;.
………………& #8230;……………&# 8230;
………………& #8230;……………&# 8230;.

I padł owy chłopiec cały zakrwawiony, miłością matczyną pięknie otulony
Ostatnie tchnienie jeszcze rzucił Polsce by pamiętała o nim gdy ciało do niej dotrze

Ciało choć młode otwarło bramy a dusza uleciała nad niebiańskie sady
Odeszła w chwale i w wystrzale broni by odebrać hołd mierny ale nieskończony
Walka stoczona, życie stracone wszystko się skończyło a zwłoki nie w grobie…

Leży martwe ciało całe zbezczeszczone nikt się nie przejmuje ,że było spieczone
Serce choć martwe jeszcze ciągle bije ,a będzie bić potąd aż Hitlerowców zabije…

autor

LaMpArD

Napisany: 2006-10-02 Dodano: 2006-10-03 20:35:01

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie