SANKOWSKIEMU

Andrzeju, przyjacielu, guru swych znajomych
Twe wieczorki i uczty są niezapomniane
Dom twój pełen młodych i mędrców...rzekomych,
Oczy błyszczą, pierś faluje, usta...roześmiane.

Z przyjemnością dziś wspominam te krótkie godziny
Piękne twarze przyjaciółek, poważne rozmowy
Zachęcają bym planował, znów, odwiedziny.
Bilet w ręku, spakowanym, na podróż gotowy.

W twoim domu zapoznałem, panienki i panie,
Esterkę, Veronikę, Sylvię i Pempuszek
Każda chętnie ucałuje, i uściska; Pytanie!
Czemu czas tak szybko biegnie, zostawiać was muszę?

Że do Polski powrócę, jesteście przyczyną
Myślę o was często, brak mi spotkań z wami
U ciebie spotkałem tą piękną, jedyną,
Która pisze wiersze i dzieli je z nami.

Vivat! Vivat! przyjacielu, żyj dobrze i długo;
Niech twe grono zazna radość i sieje uśmiechy.
Miłość w sercu i nadzieja nich będzie twym sługą
By w spiżarce twego życia był miód i orzechy.

Miedzynarodowy 'znawca życia,' mecenas sztuki polskiej.

autor

Lev

Dodano: 2009-08-12 00:52:05

Ten wiersz przeczytano 651 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie