Santo Subito

Janowi Pawłowi II - Papie, który prowadzi mnie za rękę

Szedł białą drogą
Silny kruchy dobrocią

Każdy krok wyznaczał
Miarę szlachetności a Odwagi

Każdą łzę kochającym
Wycierał palcem

Nakreślał granicę między złym dobrem
A dobrem złym

Nie widział tłumu
Widział aż człowieka

Wieczorem kładł ciężką głowę
Krzyczącą głosami bliźnich
-,,pomocy”
I nie mógł zasnąć

Był wyjątkowy
Boję się
Że samotny...

Dziękuję Ci ...

autor

~Lena~

Dodano: 2006-05-24 17:57:13

Ten wiersz przeczytano 849 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie