ŚCIEŻKI
Kręte ścieżki codzienności
wiecznym głodem napędzane
nowa doba dla ludzkości
która spycha nas w nieznane
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2015-11-20 16:55:12
Ten wiersz przeczytano 564 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
:) pozdrawiam :)
Kręte ścieżki .. naprostuję z otwartym sercem ..do
ludzi powędruję ..wszystko będzie przemyślane nim
odejdę ? ..będzie mi znane .. Pozdrawiam
Fajna MINI refleksja...
+ Pozdrawiam
Bardzo ciekawe przemyślenia...pozdrawiam.
Zgrabna miniaturka pozdrawiam
Świetna miniaturka! Pozdrawiam!
genialne!Pozdrawiam:))
Czy byłoby ciekawiej gdy znalibyśmy ścieżki jutra?
pozdrawiam
Pozdrawiam serdecznie :)
człowiek jest ciągle głodny zycia
szuka, błądzi i na koniec i tak nic nie wie
pozdrawiam Autorkę i ostrzegam, ze może ją rozbawić
moja interpretacja:)
wiją się ścieżki
i my wijąc się
w kokonie
nie możemy się doczekać
wypłynięcia
ze strumieni na otwarte
morze
Ciekawa Twoja myśl
miłego
wielkie igrzysko
i
tani chleb - zawsze w cenie
Dlatego trzeba ją poznać.