Sentyment
Tak patrzyłaś... Słodkie oczy,
Zalane łzami już nie dla mnie!
Tak czasami jeszcze pragnę...
Tylko jak kiedyś to poczuć!
Docenione, Ty także Królowo ma była
Bo czułaś smutek, brak osoby,
przytulanki.
Dlaczego tak długo? tyle czasów i chwil
tyle,
Uśmiechu i smutku w kącikach ust.
Przepraszam zlamałem serce,
Na krew broczącą patrzyłem,
Umierałaś... a ja stałem, patrzyłem
Oh Martini tyle już czasu i łzy!
Wybacz choć powrotu szans nie widzę,
Wybacz bo tulimy się już w inne ramiona.
Wybacz bo obietnice na życie składałem,
Wybacz... bo teraz dopiero czuję jak bardzo
Kochałem.
Komentarze (3)
Posłuze sie słowami piosenki "What hurts the most was
being so close.." ale jeszcze przyjdzie dobry dzień,na
nowo zakwitną bzy... na pewno.
Prawda. Ale dzięki tej stracie uczymy się życia, tego
jak powinniśmy rzeczywiście żyć. Pięknie...
Często ogromna strata uświadamia, co tak naprawdę
utraciliśmy...