Sfera marzeń

„atrakcyjność i ważkość człowieka określa się przez to,
że jest w nim dziureczka przewiercona do nieskończoności“
(Bierdiajew)

Sfera marzeń to sfera możliwości
Życie jest
Śmierć to rozpad tego co jest
Rodzicem życia jest więc marzenie, chmura
wysoka energia i materia
średnia to życie
niższa to kamień, los, martwe, czas -
to nie umiera, rozpada się, ale nie umiera,
bo nie “jest“, a tylko trwa
nie znika jak duchy

bo w tych osadach, w odbiciach, w lasach
sobie trwają,
może nawet marzą,
ale więcej wspominają
chcąc znów wejść w życie

a ono kręci się w maju wokół oczu i piersi
samców i samic
a oni krążą wokół siebie
a wokół nich duchy
i słomki ku nieskończoności

zaginione i odnajdujące się jeziora
zaginieni i odnajdujący się w jeziorach
„liść włos brud“
o których młody Sokrates wątpi czy posiadają
swoje idee
ale odbicia nie potrzebują ani energii ani idei
ani włosów liści i brudu
wzory w świetle mają moc, której im brak

marzenia z bezczasu nawiedzają życie w czasie
i coś się dzieje, życie się odnawia i zmienia
i kaszaloty fruwają
ręce i nogi znikają
skrzydła wyrastają
by marzenie mogło przeżyć swoje wcielenie
by wcielenie mogło przeżyć życie swoich marzeń

********************

bo przecież mamy dziureczkę do tej chmury
słomkę do kieliszka
kapelusz słomkowy na fali
sami jesteśmy słomką marzenia
którą ono się sączy
jak żywica z kory
jak fala po wrzucenia kamienia do wody

Ktoś zgasił światło i ciemności zalały świat
Ktoś wrzucił kamień i fale ogarnęły wody
Albo nikt

autor

Senograsta

Napisany: 2023-09-13 Dodano: 2023-09-13 19:47:36

Ten wiersz przeczytano 966 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Monolog Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie