siedząc na łóżku

wieczór już
gdy w myślach moich
niedpowiedzenie
zadrżało niepewnie
otulając puste okna
i zaskrzypiało cicho
jak to stare łóżko
gdzie w pościeli okopach
boje toczyliśmy
białe falgi prześcieradeł
wzosiliśmy
zwycięscy i zwyciężeni

na próżno szukać choć echa
tamtych dni niepowtórzonych
wzdrygam się gdy
za oknem zamiałczał kot
zaklaskały suche gałęzie
zupełnie jak wtedy
gdy zrozumiałem że,
choć po jednej stronie
to nie o to samo
walczyliśmy

autor

arrandion

Napisany: 2005-04-14 Dodano: 2005-04-15 00:23:12

Ten wiersz przeczytano 416 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie