Sielanka
Już od rana słońce świeci
radość wlewa w serca nasze
tak bym pragnął moja miła
razem zasiąść gdzieś pod lasem.
Wsłuchać się w melodie łąki
wiatru który kwieciem buja
i przynosi zapach siana
rozwiewając nasze włosy.
Gdzieś opodal motyl fruwa
ukazując barwę skrzydeł
a na drzewie ptaszek przysiadł
ofiarując nam melodie.
Zapatrzeni w swoje oczy
szafirową głębię mają
która nas do siebie zbliża
drżeniem serca obdarzając.
autor
Jastrząb46
Dodano: 2008-06-08 12:30:22
Ten wiersz przeczytano 2761 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Można rozmarzyć się,też chciałabym być na tej
łące,uwielbiam przyrode