Siłą woli
Siłą woli ponad możliwości
grad słów przyjęła na piersi
i tkwiła niczym rycerz w zbroi,
niewzruszona jak w muzeum.
A tu kolce, maczugi, oszczepy
i wszystko użyte w jednym celu
spadały, raniły, i gniotły,
lecz ona mówiła –
przyjacielu…
mam dwa policzki, no proszę,
nie szkodzi, wiem teraz więcej,
nie łatwo, ale jakoś zniosę,
to co potrafi język, ręce….
Zjawisko niecodzienne, dziwne,
oprawcy policzek nadstawiać,
skoro zwyczajnie czyni krzywdę
i o czym tu więcej rozprawiać?
autor
marcepani
Dodano: 2008-10-29 17:55:19
Ten wiersz przeczytano 574 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
takie obrazy widzalo wielu z nas...zgrabnie ujete w
wiersz
mądrze napisany wiersz...nadstaw policzek drugi, lecz
po co?..by siłą woli przetrwać ból i poniżenie?...
Faktycznie, to niecodzienne, ale znam to doskonale...
Pięknie, mądrze...
cytat z Ewangelii Mateusza "a Ja wam powiadam: Nie
sprzeciwiajcie się złemu, a jeśli cię kto uderzy w
prawy policzek nadstaw mu i drugi"... Trzeba
nadstawiać drugi policzek mówią - nie można krzywdzić
i wyrządzać zła. Trzeba miłować nieprzyjaciół, a nie
strzelać do nich lub ich bić. Czy jednak rzeczywiście
trzeba być biernym wobec zła?
Dobry wiersz , dobrze napisany , dobrze ujęty w słowa.
Pozdrawiam
Nietypowy temat-agresja,moim zdaniem dobrze że
podjęłaś ten temat,wierszem widzę to po raz
pierwszy.Udany wiersz
Postawa, którą opsujesz musiała naprawdę zaskoczyć
oprawcę...Ale przypominają mi się słowa, że nikt nie
może nas poniżyć jeśli sami na to nie pozwolimy-nawet
nadstawiając drugi policzek:-)
wiem, znam, mało kto potrafi, to wyjątkowość wśród
powierzchowności.
Piękny wiersz...postawa w nim opisana jest naprawdę
bardzo trudna i należy się szacunek temu, kto potrafi
nastawić drugi policzek i powiedzieć "przyjacielu"...